কিতাপৰ কথা class 11 Class 11 Assamese Chapter 4 Question Answer Assamese Medium .
কিতাপৰ কথা
(ক) অতি চমু
প্ৰশ্নৰ উত্তৰ দিয়াঃ-
১। ছপাখানা
আৰু কাগজ আৱিষ্কাৰ কোন দেশৰ আৱিষ্কাৰ ?
উত্তৰ: ছপাখানা আৰু কাগজ আৱিষ্কাৰ চীন দেশৰ আৱিষ্কাৰ ৷
২। গুৰুৰ স্থান
আজিৰ যুগত কিহে কাঢ়ি লৈছে ?
উত্তৰ: গুৰুৰ স্থান আজিৰ যুগত কিতাপে কাঢ়ি লৈছে ৷
৩। ইংৰাজ
দাৰ্শনিক বেকনে কিতাপ অধ্যয়নৰ বিষয়ে কি দিহা দিছিল ?
উত্তৰঃ ইংৰাজ দাৰ্শনিক বেকনে কিতাপ অধ্যয়নৰ বিষয়ে দিহা
দিছিল এইদৰে, কিছুমান কিতাপৰ সোৱাদ লব লাগে, আন
কিছুমান লাগে গিলিব, আৰু অলপ সংখ্যক লাগে চোবাব আৰু হজম
কৰিব ৷
৪। বিদ্যাৰ
অনুশীলন নহলে কি হয় ?
উত্তৰঃ বিদ্যাৰ অনুশীলন নহলে মানুহৰ মন ভীৰুতা
আৰু কু-সংস্কাৰে আৱৰি ৰাখে ৷
৫। কিতাপ আৰু কিতাপ অধ্যয়নৰ বিষয়ে বিদেশত
প্ৰচলিত যোজনা আছে ?
উত্তৰঃ কিতাপ আৰু কিতাপ অধ্যয়নৰ বিষয়ে চীনদেশত
প্ৰচলিত যোজনা -
কিতাপ মেলা
মানেই লাভ ৷
বিদ্বান লোকে
চোৰাং কাম নকৰে ৷
আলবানিয়াত
প্ৰচলিত যোজনা-
যি পঢ়িব আৰু
লিখিব পাৰে তাৰ চকু চাৰিটা ৷
(খ) চমু
প্ৰশ্ন দিয়াঃ-
১। হেলেন
কেলাৰৰ আত্মজীৱনীত থকা কি কথাই মানুহক কিতাপ অধ্যয়নৰ বাবে অনুপ্ৰাণিত কৰিছিল ?
উত্তৰঃ হেলেন কেলাৰে কেঁচুৱা দৃষ্টিশক্তি আৰু শ্ৰৱণশক্তি হেৰুৱাইছিল ৷ তেওঁ কলা মানুহৰ কাৰণে বিশেষকৈ সজা কিতাপহে পঢ়িব
পাৰে ৷ অথচ এইগৰাকী মহিলাই সাহিত্যৰ প্ৰতি
এনে প্ৰীতি প্ৰকাশ কৰিছে ৷ এনেবোৰ কাৰণে মানুহক কিতাপ পঢ়িবলৈ
অনুপ্ৰেৰণা যোগাইছিল ৷
২। আনন্দৰাম
ঢেকিয়াল ফুকনে বিদ্যা আৰু জ্ঞান সৰ্ন্দভত অসমীয়া মানুহক কোৱা কথাখিনি বৰ্ণনা কৰা ৷
উত্তৰঃ- আনন্দৰাম ঢেকিয়াল ফুকনে বিদ্যা আৰু জ্ঞান সৰ্ন্দভত
অসমীয়া মানুহক মন্তব্য কৰিছিল, হেৰা মিত্ৰসকল, বিদ্যা
উপকাৰৰ বাদে আন একো নহয় ৷ সভ্য আৰু সুখী হব বিচাৰিলে ইংৰাজৰ দৰে কৃষি আৰু শিল্প
কৰিব লাগে৷ অজ্ঞানী হোৱাৰ বাবে এইবোৰ একো বুজি নোপোৱা আৰু বুজিবলৈও চেষ্টা নকৰা ৷
৩। দেশ আৰু
জাতিক গ্ৰন্থ অধ্যয়নে কিদৰে উপকৃত কৰে,
প্ৰৱন্ধটিৰ আধাৰত
বিচাৰ কৰা ৷
উত্তৰঃ গ্ৰন্থ জ্ঞানৰ ভাণ্ডাৰ ৷ একো একোখন কিতাপে যি পোহৰ
দিয়ে, সেই পোহৰত ৰাইজে যেতিয়া নিজৰ পথ বিচাৰি পায়, তেতিয়া শাসনযন্ত্ৰ কঁপি উঠে ৷ সত্যৰ বিম্ব দাঙি
ধৰাত কিতাপে সহায় কৰে ৷ ভীৰুতা আৰু কু-সংস্কাৰ আঁতৰ কৰে ৷ এইদৰে গ্ৰন্থই দেশ আৰু
জাতিৰ উপকাৰ সাধন কৰে ৷
৪। সাহিত্যৰ
প্ৰতি থকা প্ৰীতিয়ে জীৱনক কেনেদৰে উদ্ভাসিত কৰিব পাৰে, হেলেন
কেলাৰৰ আত্মজীৱনীৰ আঁত ধৰি বিচাৰ কৰা ৷
উত্তৰঃ হেলেন কেলাৰে কেঁচুৱা দৃষ্টিশক্তি আৰু শ্ৰৱণশক্তি হেৰুৱাইছিল ৷ তেওঁ
কলা মানুহৰ কাৰণে বিশেষকৈ সজা কিতাপহে পঢ়িব পাৰে ৷ অথচ এইগৰাকী মহিলাই সাহিত্যৰ
প্ৰতি এনে প্ৰীতি প্ৰকাশ কৰিছে ৷ এনেবোৰ কাৰণে মানুহক কিতাপ পঢ়িবলৈ অনুপ্ৰাণিত
কৰিছিল ৷
৫। ''... কিন্তু যি সজ কিতাপ এখন ধ্বংস কৰে সি বিবেচনাকে
হত্যা কৰে । ''- কথাষাৰ ব্যাখ্যা কৰা ।
উত্তৰঃ- একো একোখন কিতাপে যেতিয়া মানুহৰ ভয়, কু-সংস্কাৰ
এন্ধাৰ আঁতৰ কৰি জ্ঞানৰ আলোকেৰে আলোকিত কৰে তেতিয়া ৰাইজে নিজৰ পথ বিচাৰি পায় আৰু
শাসনযন্ত্ৰ কঁপাই তোলে ৷ তেতিয়াই কিতাপ পুৰি পেলোৱা হয়, লেখকক
শাস্তি দিয়া হয় ৷ বিবিধ অত্যাচাৰ চলাৰ পিছতো সেই পোহৰৰ আভা লোপ নাপায়, লুকাই
নাথাকে, ৰাইজে নিজৰ গন্তব্যস্থান পাবই ৷
সত্যৰ বিম্ব দাঙি ধৰা
এনে কিতাপ ধ্বংস কৰিলে কি হয় তাকে মিল্টনে মন্তব্য কৰিছিল, কিতাপ
এখন ধ্বংস কৰাতকৈ বৰং মানুহ এজনকে হত্যা কৰা;
যি মানুহ এজনক হত্যা
কৰে সি ভগৱানৰ প্ৰতিৰূপ বিবেচনা সম্পন্ন প্ৰাণী এটিকে হত্যা কৰে; কিন্তু
যি সজ কিতাপ এখন ধ্বংস কৰে বিবেচনাকে হত্যা কৰে বুলি কোৱা হৈছে ৷
দীঘল প্ৰশ্নৰ
উত্তৰঃ-
১। “অনাখৰী
চহা লোকেও কিতাপৰ পৰা লাভ কৰিব পৰা জ্ঞানক অশ্ৰদ্ধা নেদেখুৱায়৷”
পাঠটিৰ সহায়ত আলোচনা কৰা ৷
উত্তৰঃ - সাধাৰণতে
চহা লোকসকলৰ বুজ-বিবেচনা অলপ কম
৷ কিন্তু কিবা এটা
নতুন কথা জানিবলৈ তেওঁলোকো আগ্ৰহী
৷ তেওঁলোকে যদিও
কিতাপ পঢ়িব নাজানে, সেই কিতাপৰ পৰা পোৱা জ্ঞান আনৰপৰা শুনি
বুজি নিজৰ প্ৰয়োজনীয় কামত প্ৰয়োগ কৰে
৷ জ্ঞানৰ কাৰণে
কিতাপৰ প্ৰয়োজন, সেই জ্ঞানে সংসাৰৰ জটিলতা বুজিবলৈ সহায়
কৰে; তদুপৰি বোধ,
চিন্তা, অনুভূতি
আদিও বৃদ্ধি কৰে ৷ সেয়েহে অনাখৰী চহা লোকে কিতাপৰ পৰা
লাভ কৰিব পৰা জ্ঞানক কেতিয়াও অশ্ৰদ্ধা নেদেখুৱাই ৷
২। “কিছুমান
কিতাপৰ সোৱাদ লব লাগে, আন কিছুমান লাগে গিলিব, আৰু
অলপ সংখ্যক লাগে চোবাব আৰু হজম কৰিব৷”
কথাখিনিৰ তাৎপৰ্য
বিশ্লেষণ কৰা ৷
উত্তৰঃ-
আজিৰ যুগত বিভিন্ন ধৰণৰ কিতাপ ওলাইছে ৷ বৰ্তমান সভ্যতাৰ বিভিন্ন আভাস এই কিতাপবোৰৰ
পৰাই পোৱা যায় ৷ পাঠ্যপুথি আৰু বোৱা-কটা,
ৰন্ধা-বঢ়া আদি কেনেকৈ
কৰিব লাগে তাৰ সংকেত দিয়া কিতাপৰ পৰা সাধাৰণ উপন্যাস আৰু ভ্ৰমণ কাহিনীলৈ অলেখ কিতাপ
পোৱা যায় ৷ সময়ৰ লগে লগে তাৰে কিছুমান লোপ পায়,
কিছুমান বাচে আৰু সেইবোৰ
মানৱ জাতিৰ সম্পত্তি হৈ পৰে ৷ ইয়াৰ আটাইবোৰ পঢ়া সম্ভৱ নহয়,
পঢ়িবৰ দৰকাৰো নহয় ৷ এই কাৰণেই ইংৰাজ দাৰ্শনিক বেকনে এইদৰে দিহা দিছিল,
“কিছুমান কিতাপৰ সোৱাদ
ল’ব লাগে,
আন কিছুমান লাগে
গিলিব, আৰু অলপ সংখ্যক লাগে চোবাব আৰু হজম কৰিব ৷”
৩। “হে
মোৰ অসমীয়া মিত্ৰ সকল, বিদ্যা জেনেকৈ ইহকালত উপকাৰক আন একো
তেনে নহই," - কথাষাৰৰ যুক্তি-যুক্ততা বিচাৰ কৰা ৷
উত্তৰঃ- পূৰ্বতে আমাৰ দেশত আজিৰ দৰে বিদ্যাৰ অনুশীলন
নাছিল ৷ সেই হেতুকে মানুহৰ মন ভয় আৰু কু-সংস্কাৰে আৱৰি ৰাখিছিল ৷ বিদ্যা আৰু
জ্ঞানেই যে উন্নতিৰ মূল সেই কথা সাধাৰণ ৰাইজে জনা নাছিল ৷ দেশবাসীৰ এই অজ্ঞান
এন্ধাৰ লক্ষ্য কৰি আনন্দৰাম ঢেকিয়াল ফুকনে এইদৰে মন্তব্য কৰিছিল - "হে মোৰ
অসমিয়া মিত্ৰ সকল, বিদ্যা জেনেকৈ ইহকালত উপকাৰক আন একো
তেনে নহই; যদি সভ্য আৰু সুখি হ’ব
খোজা তেন্তে কৃসি আৰু সিল্প কৰমত ইংৰাজৰ দৰে পাৰ্গত হ’বলৈ
পুৰুসাৰ্থ কৰা ৷ তোমালোক নিচই অগিয়ান আৰু সেই বিদ্যাৰ ভু নোপোৱা আৰু জানিবলৈকো
স্ৰম নকৰা ৷”
৪। “কিছুমান
কিতাপে ৰাইজৰ ওপৰত অদ্ভুত প্ৰভাৱ পেলায় ।” পাঠটোৰ সহায়ত বুজাই লিখা ৷
উত্তৰঃ- যিমানেই বিদ্যাৰ অনুশীলন হয়,
সিমানেই কিতাপৰ সমাদৰ বাঢ়ে; সিমানেই ৰাইজেও নিজৰ অভাৱ-অভিযোগ বুজি
উঠে ৷ ৰাইজ সজ্ঞান আৰু সজীৱ হ’লে ৰাষ্ট্ৰ শাসনত কেৰোণ নালাগে, শাসন
ৰাইজৰ ওপৰত মহাভাৰ হৈ পৰাৰ ভয় নাথাকে ৷ স্বামী বিবেকানন্দ, ৰাজা
ৰামমোহন ৰায়, মহাত্মা গান্ধী আদিৰ দৰে লোকৰ ৰচনাই
আমাৰ জাতীয় জাগৰণ বহুতো বেগী কৰিছে;
ইউৰোপত ৰুছো ৷ মাৰ্ক্স
আদি চিন্তাবিদৰ ৰচনাই সমাজ পৰিৱৰ্তনত প্ৰেৰণা যোগাইছে ৷ একো একোখন কিতাপে যি পোহৰ
দিয়ে সেই পোহৰত ৰাইজে যেতিয়া নিজৰ পথ বিচাৰি পায়,
তেতিয়াই শাসনযন্ত্ৰ
কঁপি উঠে ৷ সেয়েহে কোৱা হৈছে যে কিছুমান কিতাপৰ ৰাইজৰ ওপৰত অদ্ভুত প্ৰভাৱ পৰিলক্ষিত
হয় ৷
৫। “আজি
যন্ত্ৰৰ যুগত গুৰুৰ স্থান সৰহখিনি কিতাপে কাঢ়ি লৈছে ৷ এতিয়া কিতাপেই গুৰু ৷”
কথাখিনি পাঠটিৰ সহায়ত আলোচনা কৰা ৷
উত্তৰঃ- আগৰ দিনত গুৰুগৃহত থাকি ছাত্ৰই জ্ঞান লাভ কৰিছিল ৷ সেইকালত কিতাপ-পত্ৰৰ অভাৱ থকাত ছাত্ৰই গুৰুৰ মুখৰ পৰা যি ওলায় তাৰ ওপৰতে নিৰ্ভৰ কৰিছিল ৷ বৰ্তমান জগত ছপাখানা, কিতাপ-আলোচনীৰ জগত ৷ কিতাপ আওকাণ কৰি আমি জীয়াই থাকিব নোৱাৰোঁ ৷ কিতাপ লাগে জ্ঞানৰ কাৰণে ৷ জ্ঞান-বিদ্যাৰে চহকী, জীৱনৰ চেপাত পোৱা তিতা-কেঁহাৰে বহুতো লোকে তেওঁলোকৰ অভিজ্ঞতাবোৰ কিতাপত লিপিৱদ্ধ কৰি থৈ গৈছে ৷ কিতাপ মানৱ জাতিৰ উমৈহতীয়া সম্পত্তি ৷ যুগে যুগে কিতাপে মানুহৰ মন আকৰ্ষণ কৰি আহিছে ৷ ধৰ্মপুথি, আত্মজীৱনী, উপন্যাস আদিৰ পৰা আৰম্ভ কৰি ৰন্ধা-বঢ়া, বোৱা-কটা আদি বিবিধ কিতাপে জনসাধাৰণৰ মাজত সমাদৰ লাভ কৰিছে ৷ বৰ্তমান সময়ত কিতাপেই গুৰু ৷ সেই হেতুকে আজি যন্ত্ৰৰ যুগত গুৰুৰ স্থান সৰহখিনি কিতাপে কাঢ়ি লৈছে ৷
PUBLISHED BY LOKESH DAS